• 25 Δεκεμβρίου, 2016

Αλλαγή, η φύση της ζωής. Αλλαγή, το καλωσόρισμα του καινούριου. Αλλαγή η μετάβαση μιας κατάστασης σε ένα τέτοιο επίπεδο τόσο διαφορετικό και ανατρεπτικό ώστε η επιστροφή στο παρελθόν είναι ανέφικτη και αδύνατη.

 

Οποιαδήποτε αλλαγή, είναι ανατρεπτική και σχεδόν πάντα δημιουργεί φόβο. Και όπως συχνά λέγεται, η Ζωή πραγματικά ξεκινά, όταν αφήσουμε τη σιγουριά και την ασφάλεια καταστάσεων δρομολογημένων και δεδομένων. Αξίζει όμως να δούμε, την όποια αλλαγή στη ζωή μας, ως μια καινούρια αρχή και ένα απελευθερωτικό τέλος. Το τέλος αφορούσε μόνο την κατάσταση στην οποία ήμασταν και η οποία οδηγούσε σε αδιέξοδο, είτε μπορούσαμε να το συνειδητοποιήσουμε είτε όχι, δηλαδή δεν εξυπηρετούσε την εξέλιξη και την ανάπτυξη μας. Η ζωη πάντα μας οδηγεί μπροστά, μας εξελίσσει και η αλλαγή των δεδομένων μας είναι ο τρόπος της για να μας δείξει νέα μονοπάτια.

 

Κάθε πόρτα που κλείνει, βεβαιότητα ανοίγει μια νέα. Αρκεί να αποδεχτούμε το γεγονός, να αξιολογήσουμε τα μαθήματα που πήραμε και να κοιτάξουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα το νέο που γεννιέται. Οτιδήποτε ζει, κινείται, αλλάζει. «Τα περισσότερα πράγματα που φοβόμαστε σχεδόν ποτέ δεν συμβαίνουν, για όσα αισθανόμαστε άσχημα τελικά βελτιώνονται και ότι ελπίζουμε να παραμείνει ίδιο αλλάζει, γιατί η αλλαγή είναι η φύση της ζωής».

 

Όχι μόνο δεν πρέπει να φοβόμαστε την αλλαγή αλλά αντίθετα χρειάζεται να δημιουργούμε τις συνθήκες ώστε να έρθει. Τότε μόνο προχωράμε μπροστά και εξελισσόμαστε. «Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που γεννάται από μια σκέψη μας, η οποία σκέψη δημιουργεί την εμπειρία μας. Ο φόβος δεν προέρχεται απευθείας απο το γεγονός αυτό καθεαυτό. Οι σκέψεις δημιουργούν τα συναισθήματα άρα αυτό που χρειάζεται αλλαγή είναι ο τρόπος σκέψης και αντίληψης για οτιδήποτε μας συμβαίνει. Αυτό που νομίζουμε ότι συμβαίνει, δεν είναι ότι πραγματικά συμβαίνει».

 

Η πραγματικότητα ρέει, τίποτε δεν παραμένει το ίδιο ή σωστότερα η εμπειρία μας για ότι συμβαίνει αλλάζει. Άρα πρεπει να επικεντρωθούμε στο πως θα αλλάξουμε το τι πιστεύουμε για τη ίδια την αλλαγή.

 

Μια πνευματική προσέγγιση της ζωής ορίζει οτι υπάρχει μόνο ένα συναίσθημα, μια ενέργεια στο σύμπαν: το όνομα αυτής Αγάπη. «Θα βοηθούσε να αντιληφθούμε ό,τι το οτιδήποτε συμβαίνει είναι δημιούργημα της Αγάπης; Ακόμα και ότι ο φόβος είναι απόρροια της; Γιατί; Εαν δεν αγαπούσαμε τους εαυτούς μας, δεν θα φοβόμασταν. Δεν θα φοβόμασταν για τίποτε, γιατί απλούστατα δεν θα μας ενδιέφερε ότι και εάν συνέβαινε, ακόμα και εάν αυτό αφορούσε την επιβίωση μας. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης είναι ο τρόπος της ζωής να εκφράσει την Αγάπη της. Ο φόβος και η αγάπη είναι το ίδιο, εκφράζονται όμως διαφορετικά».

 

Φοβόμαστε να ανταλλάξουμε το παρελθόν που γνωρίζουμε καλά για ένα άγνωστο μέλλον. Φοβόμαστε ότι δεν θα ξαναβιώσουμε την ίδια κατάσταση. Σίγουρα όχι την ίδια αλλά την εμπειρία της χαράς, της ικανοποίησης, της ευτυχίας μπορούμε να την επαναλάβουμε αμέτρητες φορές με άλλες συνθήκες και άλλους ανθρώπους. Η εμπειρία της χαράς δεν έχει να κάνει με αυτό καθεαυτό το πρόσωπο ή μια δεδομένη κατάσταση. Τα γεγονότα δεν έχουν καμία έννοια εκτός απο εκείνην την οποία τους προσάπτουμε. Άρα επιλέγουμε με την σκέψη μας να προσδιορίσουμε πως θα αισθανθούμε για τα πάντα στη ζωή. Σκοπός είναι λοιπόν να επιλέγουμε τις εμπειρίες εκείνες που μας εξυπηρετούν για όσο χρόνο μας είναι χρήσιμες.

 

«Τι αποκομίζω λοιπόν από ότι μου συμβαίνει τώρα; Από την απάντηση που θα δώσουμε θα εξαρτηθεί και το τι είδους εμπειρία θα έχουμε. Η πραγματικότητα μας προέρχεται από την εμπειρία μας, η εμπειρία μας απο το συναίσθημα, το συναίσθημα από την σκέψη μας και η σκέψη από την αλήθεια μας. Και η αλήθεια μας; Απο τις πεποιθήσεις, τα πιστεύω, την εκπαίδευση, την παιδεία, τον τρόπο που μεγαλώσαμε. Κατά πόσο θα επιτρέψουμε τα δεδομένα αυτά του παρελθόντος να μας επηρεάσουν και σε τι βαθμό εξαρτάται απο εμάς αποκλειστικά». Μια αυτοματοποιημένη αντίδραση μας στην αλλαγή που συμβαίνει περιέχει δεδομένα παρελθοντικά. Μια αποστασιοποιημένη αντίδραση είναι εκείνη που μας αφήνει το περιθώριο να διαχωρίσουμε το γεγονός απο την αντίδραση μας και να θελήσουμε να δούμε τι συμβαίνει απο διαφορετικές οπτικές γωνίες.

 

Την αληθεια τη δημιουργούμε, δεν την ανακαλύπτουμε. Οτιδήποτε αλλάζει, αλλάζει πάντα προς το καλύτερο. Θεμέλιος λίθος της ζωής μας είναι η αλλαγή.

 

Υπάρχουν αλλαγές οι οποίες μας ταρακουνούν συνθέμελα. Μας οδηγούν να εξετάσουμε την κοσμοθεωρία που έχουμε για την ίδια τη ζωή και να γεννηθούν ερωτήματα όπως:

 

-Ποιος/α ειμαι; Για ποιο λόγο γεννήθηκα; Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής και ποια η δική μου θέση μέσα στον κόσμο; – αρχίζουν να συντροφεύουν την καθημερινότητα μας, συγκλονίζοντας την ύπαρξη μας.

 

«Ποιος/α ήμουν; Τι Είμαι σήμερα: Τι επιλέγω να ΕΙΜΑΙ από εδώ και στο εξής»;

 

Η επιθυμία μας για να δημιουργήσουμε κάτι νέο μας οδηγεί μπροστά. Οραματιζόμαστε τι κάνει την καρδιά μας να τραγουδά και επικεντρώνουμε τη σκέψη μας στο καινούριο. Η σκέψη εμποτισμένη με αγνό και ειλικρινές συναίσθημα θα φέρει την καινούρια κατάσταση στον σωστό χρόνο και με τις σωστές προϋποθέσεις. Ότι ήμασταν μέχρι σήμερα είναι αποτέλεσμα πεπερασμενων σκέψεων. Πως θα επιτρέψουμε στον εαυτό μας να εξελιχθεί είναι αποτέλεσμα της σημερινής επιλογής ορθών σκέψεων.

 

Εάν επιτρέψουμε σε μια Ανώτερη Δύναμη να δράσει για εμάς, εάν αντιληφθούμε ότι η αλλαγή συμβαίνει για να επέλθει αρμονία στο σύμπαν, εάν είμαστε βέβαιοι ότι η ουσία της ύπαρξης μας είναι η χαρά, η ηρεμία, η αγάπη και εάν αποδεχθούμε το γεγονός ότι όλες οι καταστάσεις μπορούν να έχουν αίσιο τέλος εάν δεν τις μπλοκάρουμε με θυμό, οργή, καταδίκη και πικρία τότε πραγματικά αξιοποιούμε το νόημα της αλλαγής που βροντοφωνάζει ότι: Οτιδήποτε γίνεται, γίνεται Για εμάς και όχι σε μας.

 

Ο William Shakespeare έγραψε ότι ” Υπάρχουν περισσότερα πράματα στη Γη και τον Ουρανό, Οράτιε, από όσα μπορείς να ονειρευτείς βάσει της δικής σου φιλοσοφίας”.

 

“Πήγαινε έξω και παίξε” είπε ο Θεός.
“Σου έδωσα Σύμπαντα για να τρέχεις ελεύθερος!
Πάρε αυτό και τυλίξου, ονομάζεται Αγάπη. Θα σε κρατάει πάντα μα πάντα ζεστό.
Και τα αστέρια. Ο ήλιος και το φεγγάρι και τα αστέρια!
Κοίταζε τα συχνά για να σου θυμίζουν το δικό σου φως!
Και τα μάτια…ατένιζε μες τα ματιά τον κάθε Αγαπημένο. Ατένιζε μέσα στα μάτια κάθε έναν διότι σου έδωσαν τα σύμπαντα τους για να τρέχεις ελεύθερος.
Αυτό.
Σου έδωσα ότι χρειάζεσαι. Τώρα πήγαινε, πήγαινε έξω και παίξε”

Em Claire ” Go Outside and Play”.

 

Εμπνευσμένο από το βιβλίο ” When everything changes, change everything” Neale Donald Walsch

Leave A Comment

Fields (*) Mark are Required