Είναι αυτός ο κόσμος που θέλουμε;

Χάσαμε τον κώδικα αξιών μας, χάσαμε την πίστη μας σε κάτι ανώτερο, χάσαμε το νόημα στη ζωή μας, χάσαμε τον εαυτό μας.   Υπάρχουν δυνάμεις που υποστηρίζουν ότι η ηθική είναι κάτι σχετικό και δυνάμεις που προσπαθούν να επιβάλουν τον μηδενισμό στην καθημερινότητα μας. Άνθρωποι που πιστεύουν ότι είναι μια μάζα σωματιδίων που τυχαία αιωρούνται στο σύμπαν χωρίς σκοπό, τι φιλοσοφία ζωής μπορεί να έχουν;   Καλωσορίσαμε σε έναν κόσμο όπου όλα είναι σχετικά, όλα είναι θέμα επιλογής, όλες οι αξίες είναι ίσες, καλωσορίσαμε σε έναν κόσμο όπου ο ναρκισσισμός και ο υπέρτατος εγωισμός ζουν, βασιλεύουν, ισοπεδώνουν συνειδήσεις και αλλοτριώνουν την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη. Οι νέοι διδάσκονται να επιδιώκουν πάση θυσία την αυτοικανοποίηση και την ευαρέσκεια τους και οι νέες γυναίκες να αποτελούν αντικείμενο ηδονής και να είναι υπερευχαριστημένες γι αυτό.   Η πίστη και ο θεσμός της οικογένειας αντικαταστάθηκαν από την εκπόρνευση ανδρών και γυναικών όπως απεικονίζεται παντού στα ΜΜΕ. Άρθρα, video, ταινίες που δοξάζουν την φτήνια, την ισοπέδωση, τη διαφθορά, την αλλοτρίωση, την στρέβλωση.   Η γενιά της πορνογραφίας έχει νέα είδωλα: σεξ για ικανοποίηση βιολογικών αναγκών και μόνο, σεξ χωρίς δεσμεύσεις, σεξ με όλους και όλα στο όνομα της ελευθερίας και του δικαιώματος της επιλογής. Οι όροι αγνότητα, εγκράτεια, μονογαμία γελοιοποιούνται και ευτελίζονται ως αναχρονιστικοί, συντηρητικοί, παλαιών αρχών. Ένας νέος θεός γεννήθηκε, είναι ο θεός της Ανεκτικότητας και της Σχετικότητας.   Ο ηδονισμός, η υποκειμενική ηθική και η διαφοροποίηση στη σεξουαλικότητα ενθαρρύνονται αν όχι επιβάλλονται ως πρότυπα ζωής. Άνθρωποι που υποστηρίζουν τις παραδοσιακές αξίες περιθωριοποιούνται και χλευάζονται.   Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός επιβάλλει τον αμοραλισμό του με τον πιο αποδοτικό τρόπο μέσω των εκπαιδευτικών συστημάτων, των ΜΜΕ, της ποπ κουλτούρας. Όπου απουσιάζει ένα ξεκάθαρο σύστημα αξιών, ζει και βασιλεύει η υποκειμενικότητα. Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει. Ξεκινήσαμε από το “τι κάνει ο άλλος στο κρεβάτι του, είναι δικό του θέμα” και φθάσαμε στο σημείο το να ξέρουμε και να “θαυμάζουμε” όλοι το “τι κάνει ο άλλος στο κρεβάτι του”.   Όταν η εξαίρεση στον κανόνα επιβάλλεται ως κανονικότητα, η βάση που κρατά τον κοινωνικό ιστό ενωμένο, καταγκρεμνίζεται. Ο σεβασμός στη διαφορετικότητα μετατράπηκε σε επιβολή προτύπων. Απενοχοποιήσαμε τις αμβλώσεις, με αποτέλεσμα να αυξηθεί κατακόρυφα ο αριθμός ιδιαίτερα των νέων κοριτσιών που καταφεύγουν σε αυτές. Απενοχοποιήσαμε τις μονογονεϊκές οικογένειες, την εγκυμοσύνη εκτός γάμου, το σεξ εκτός σχέσης αγάπης, φροντίδας και σεβασμού, απενεχοποιήσαμε την ένωση των ιδίων φύλων.   Η ευτυχία μας αξιολογείται ανάλογα με τις σεξουαλικές μας εμπειρίες. Όσο πιο νωρίς ηλικιακά μπαίνει κάποιος στην αρένα των σεξουαλικών συνευρέσεων και όσο μεγαλύτερος ο αριθμός αλλαγής των ερωτικών συντρόφων τόσο περισσότερα τα κοινωνικά εύσημα για δήθεν ωριμότητα. Ευκαιριακές συνευρέσεις που ικανοποιούν την βιολογία αλλά αδειάζουν και καταστρέφουν τα συναισθηματικά αποθέματα της ψυχής.   Ο μηδενισμός και ο ηδονισμός είναι η σημαία ενός χαοτικού υπαρξιακού υποκειμενισμού που χαρακτηρίζει τις κοινωνίες σήμερα. Όταν ο καθένας μας φτιάχνει τους δικούς του κανόνες πως μπορούμε να συνυπάρξουμε ως ομάδα, κοινωνία, κράτος, έθνος;   Από πότε ο εκφυλισμός, η χυδαιότητα, η στρέβλωση και η επιδειξιομανία ονομάστηκαν πρόοδος; Από πότε αποτελεί δικαίωμα του κάθε φαντασιόπληκτου με φανερά ψυχικά ελλείμματα ατόμου να επικυρώνει την “τρέλα” του με νομοθεσία;   Είναι αυτός ο κόσμος που θέλουμε να ζούμε και να σπαταλάμε την ύπαρξη μας; Για εμένα, όχι δεν είναι. Και είναι χρέος όσων έχουν ακόμα ως αξίες την ευπρέπεια, την αξιοπρέπεια, την ακεραιότητα χαρακτήρα να πάρουν θέση ΣΗΜΕΡΑ, ΤΩΡΑ.